به گزارش صراط به نقل از خبرآنلاین، مقصود فراستخواه استاد دانشگاه، در میزگرد «وفاق پایدار» که دیگر مدعوهای آن حسین میرزایی و داریوش رحمانیان بودند، گفت که در شرایط خطیر کشور که ضریب جینی از 40 درصد گذشته، و فقر زنانه شده، دولت باید خود را توانمند کرده و درعین حال بتواند در شرایط خطیر کنونی، با مسئولان کشور، در باره آزادی های اجتماعی، دیپلماسی، حقوق اقوام، فقر و و سیاست های راجع به ان جی اوها ... گفت و گو کرده آنان را متقاعد کند. کشوری که 4 دهه از عدالت صحبت می کند، برایش درست نیست که در فقر به سر ببرد. ضریب جینی در ایران به 50 رسید که منتهی به انقلاب 57 شد.
او تاکید کرد برای وفاق ایران به سطح میانی از جمله نهادهای مدنی نیاز مبرم دارد. نهادهای مدنی حوضچه های آرامش دهنده ای هستند که بنا به کارکرد خود می توانند مطالبات متراکم و گرم توام با ستیزه جامعه را منطقی، عقلانی و توام با آرامش بکنند. از این رو اگر ستیزه وجود دارد، بیشتر به دلیل مشکل نهادهای مدنی، سمنی، صنفی و محلی است که با نگاه امنیتی به آن ها، همواره تضعیف شده و در نهایت به بسته های سیاستی و حوضچه های آرامش تبدیل نشده اند. چون بنای حکومت تا کنون بر تضعیف چنین نهادهایی بوده است. دولت آقای پزشکیان را با درخواست ان جی او باید آزمایش کرد. آیا اگر کسی بخواهد ان جی او داشته باشد، سال ها باید سرگردان بشود؟ آیا واقعا نهادهای مدنی حمایت خواهند شد؟ آیا برای درخواست های تاسیس نهاد مدنی، نگاه امنیتی بر آن ها اعمال خواهد شد؟ این دولت چقدر قدرت متقاعد سازی در بالا خواهد داشت که بتواند در سیاست های اینچنینی آن هم در اوضاع پرمخاطره کنونی، تغییرات کافی صورت بدهد؟ بدون ان جی او ها فقر حل نشده و توسعه حاصل نمی شود. قبل از انتخابات، جامعه ایران در وضعیت بسیار خطرناک تعلیق بود، . جامعه اکنون در حال انتظار است. از این انتقال باید خوشحال باشیم. اگر برنامه های وفاق دولت متحقق شود، جامعه می تواند احساس بکند امیدی ایجاد شده است.
